
1929
yýlýnda Erzurum iline baðlý Tortum ilçesinin Gölbaþý (Öþk)
köyünde (þimdi Uzundere (Azort) ilçesine baðlý) dünyaya geldi,
ilkokulu kendi köyünde okudu. Ýlkokuldan sonra Erzurum Ilýca
Pulur'da bulunan Yavuz Selim Köy Enstitüsünde orta öðrenimini
tamamladý. Üçüncü sýnýftan sonra yapýlan sýnavý kazanarak
Ankara Hasanoðlan Köy Enstitüsüne geçiþ yaptý. Buradan 1948
yýlýnda Saðlýk Memuru olarak mezun oldu.
Ýlk
görev yeri olarak Erzurum iline baðlý Narman ilçesinde göreve
baþladý. O yýllarda araç olmadýðýndan at sýrtýnda köyleri
dolaþarak görevini yerine getirdi.

1950 yýlýnda ayný köyden
Makbule Araz ile evlendi. Bu evlilikten beþ çocuðu oldu. Erzurum
iline baðlý Karayazý, Mescitli, Uzundere (Azort) gibi yerlerde,
Bayburt'ta ve yine Erzurum merkezde vefat ettiði yýl olan 1969
yýlýna kadar görev yaptý.
Kýsa süren hayatýna çok þey sýðdýrdý. Son derece ileri görüþlü, aydýn, ülkesinin problemlerine vakýf ve bu problemlerle ilgili kafa yoran bir insan olarak yaþadý. Hoþ sohbet, bilge, bilgili, mütevazi kiþiliði ile bölgede sevilen bir kiþiydi. Þiire, müziðe düþkün, yetenekli, zeki bir insandý. Mandolin ve Cümbüþ çalardý. Çok sayýda þiiri bulunmaktadýr. Bu þiirlerden bazýlarý o zamanki Cumhuriyet gazetesinde de yayýmlanmýþtýr. Müziðe olan ilgisinde okuldayken müzik derslerine giren Aþýk Veysel'in büyük bir etkisi bulunmaktadýr.

BÝR ÖMÜR - DÖRT DEVÝR
BÝRÝNCÝ DEVÝR
Tarih bindokuzyüz otuz altý
Etrafý tanýdýðým günlerdi
Oynariken bahçede
Bana kýzdý bir dede
“çiðnediðin yetmedimi bi yaz
Ne dolaþýyorsun haylaz”
- Ýþte tam o gün
Benim için en mutlu gün
Mektepli bir kýz
Dedi gel gidelim mektebe biz
Peki dedim. Tuttu kolumdan
birlikte mektebin yolundan
gittik girdik içeri.
Muallim beni gördü
Güzel doðru yoldur bu dedi
Kaydolup okumamý istedi.
- O günden baþladým okumaya
Aylar geçiyordu, zaman ilerliyordu
Aklým her þeye eriyordu
Muallim anlatýyordu
Þu gördüðünüz þanlý Atatürk
Sayesinde elele verdi kurtardý Türk
Siz bilmezsiniz…..
Birleþerek birçok düþman
Ýstila edilmiþti vatan
Buna sebep padiþahlar olmuþtu
Yurdumuz düþmanlarla dolmuþtu
- Ýþte ulu önder
Ýstibdata dedi yeter
Bir þanlý ordu kurdu
Düþmaný baðrýndan vurdu
- Emir verdi ‘ilk hedefiniz Akdeniz’
Kovuldu düþmanlar memleket oldu tertemiz
- Biz çocuklar dinliyorduk
Ýçimizden “ne büyük adammýþ” diyorduk
Derken geçti zaman
Bir gün koptu tufan
Duvardaki takvim on kasýmý gösteriyordu
Muallim yaþlý gözlerle geliyordu
- Bizler hiçbir þey bilmiyorduk
Sessizce duruyorduk
Bizi etrafýna topladý
Bu gün Ata öldü dedi
Muallimin hüzniyle bizim de
Gözlerimiz yaþardý
Böylece birinci devir sona erdi.
ÝKÝNCÝ DEVÝR
Meclis baþkan Ýnönü’yü seçti
Derken bir yýl daha geçti
Ýþittik harp ilan etmiþ Alman
Avrupada sel gibi akýyormuþ kan
Bizler harp nedir bilmiyorduk
Babalarýmýz anlatýnca korkuyorduk
Ýhtiyatlar askere toplanýyordu
Hergün türlü haberler geliyordu
Almanlar heryaný kül ediyormuþ
Baþýmýzdakiler tertibat alýyormuþ
Nitekim öyle oldu biz harbe girmedik
Fakat: Yokluk oldu biraz açlýk çektik
Þükredip duruyordu babalarýmýz
Hiç olmazsa akmýyordu kanýmýz
1945 te harp erdi sona
Hiçbir halel gelmedi anavatana
Ben artýk büyümüþ okulu bitirmiþtim
Fazla okumak için enstitüye girmiþtim
Gece gündüz gayret edip okuyordum
Geçmiþi unutup geleceði bekliyordum
Aklým artýk her þeye eriyordu
Ýþler biraz olsun normale giriyordu
Kulaðýmýza geliyordu Ýnönü’nün sesi
-Diyordu kurulmalý yurtta demokrasi
Herkes hür yaþayýp, hür gezmeli
Düþünmeli, çalýþmalý, yazmalý
Milletin seçtiði ile kurulmalý iktidar
Böyle olunca muhalefet tenkit yolu arar
Ýþler yürür murakebe altýnda
Vatanda olur kalkýnma
Derken kuruldu partiler
46. da muhalifler meclise girdiler
Yapýldý seçim kanunu
Geldi ikinci devrin sonu.
ÜÇÜNCÜ DEVÝR
Ben mezun olup almýþtým memuriyet
Çalýþýp ammeye ediyordum hizmet
Ne parti biliyordum ne de siyaset
Hiçbirþeye olmuyordum alet
Yapýldý ikinci seçim, deðiþti iktidar
Bir zaman idarede yok idi zarar
Fakat: Bu böyle devam etmedi
Baþladý bir hýrs ve kin panoramasý
Hiçbirþeyi olmayan þahýslarýn
Emrinde geziyordu devlet arabasý
Ekmeðe muhtaç olanlar
Servet sahibi olup birden parlayanlar
Gün geçtikçe artýyordu hazineyi talayanlar
Daha fenasý
Dini alet edip siyasete
Giriþildi çeþitli rezalete
Tefrik edip ayýrdýlar
Kendileri dinli – Muhalifleri dinsiz
(Baþýmdan geçen bir olayý aynen
naklediyorum: bir miras meselesi için birisine vekaleten ben ve
muhtar olan babam 1950 yýlýnýn Ekim ayýnda müftüye gittik.
Meseleyi anlattýk. Bize hiçbir cevap vermeden babama hangi partiden
olduðunu sordu. Babam, ben halk partiliyim dedi. Müftü o zaman
babama ya sen gavursun, ya da insan deðilsin dedi. Ben çok kýzýp
dedim ki: müftü efendi biz þeriat ahkamýndan bir þey sorduk,
bunun cevabý herhalde babama söylediðiniz olmasa gerek.
Vereceðiniz cevabý da reddediyorum dedim. Öylece oradan çýktýk.)
Gün geçtikçe bozuldu durum
Hiç kimse deðildi memnun
Ofis, kredi deyip kandýrdýlar cahili
Ýþlerine gelmediði için horladýlar
münevveri
Kökünden sarsýldý adalet
Yok edilmek istendi muhalefet
Yollar kesilip tuzaklar kuruluyordu
Sarhoþ edilmiþ caniler üstlerine yürüyordu
Baský ile susturulmak istendi basýn
Hapishaneler malikanesi oldu yazarýn
Doðru söylemek suç oluyordu
Düþündüðünü yazmak güç oluyordu
Ýl, ilçe, ocak, bucak
Baþkanlarý kurmuþtu çete
Zehirli fikirler veriyorlardý millete
Aklý kesen emin deðildi yarýnýndan
Bir kere iþ çýkmýþtý çýðýrýndan
Bütün resmi daire ve müesseseler
Doldurulmuþtu jurnalci partililer
Hiçbir yerde iþler gitmiyordu düzgün
Jurnal edilen kimse ediliyordu sürgün
Herif yýllardýr eylemiþ emek
Bir anda elinden gidiyordu ekmek
Ýþlerine gelmeyeni alýyorlardý aþaðý
Giriyordu yerine bir partili uþaðý
Okuma yazma bilmeyen cahillerin
Niceleri þef, niceleri umum müdür oldu
Büsbütün daireler partililerle doldu
Derken hepsi oldu birer milyoner
Devlet malý ile doldu mideler
Milletin malýný yeyip ettiler nankörlük
Nerde ise ilan edildi diktatörlük
Para ile baþladý oy avcýlýðý
Yaptýlar çeþitli sahtekarlýðý
On yýl devam etti çiðnendi anayasa
Talanmýþ tamtakýr olmuþtu kasa
Can çýktý gýrtlaða tahammül kalmadý
artýk
Atasýna söz vermiþti gençlik
Zulme baskýya duruyordu dimdik
Gençliðin kafasýna iniyordu coplar
Ýlim ocaklarýna çevrildi toplar
Nihayet ordu yetiþti imdada
Parladý semalarda hürriyet ateþi
Kýrdýrmadý kardeþe kardeþi
27.5.1960 Cuma
Adaletsizlik erdi sona.
DÖRDÜNCÜ DEVÝR
Yeniden hayat buldu canlandý millet
Zulmün sonu var idi elbet
Baþarýlý olmuþtu kansýz inkýlap
Elele verdi millet kuruldu birlik
Birlik olmayan yerde olamaz dirlik
- Baþladý temizlik….
Ayýklandý soyguncular çetesi
Duyulmuþ, iþitilmiþ cinsinden deðil
Hayretler içinde býraktýlar herkesi
Evliya denen taþaksýz melek
Kökünden yenmiþti örtülü ödenek
Maaþ, tahsisat almayan adam
Beslemiþti sayýsýz metresle, madam
Yapmýþlardý akla gelmeyen yolsuzluk
Son haddini bulmuþtu soysuzluk
Derken ayýklandý birer, birer
Patronlarýyla kuyruklarda içeri girdiler
Normal hayat baþladý, kuruldu nizam
Adalet çalýþtý iþledi mizan
Heryana haber etmiþti Cemal paþa
- Adaletsizliðe müsamaha yok
Millet alkýþlýyordu çok yaþa
Dünyaya karþý teminat verdi milli birlik
Yurtta sulh, cihanda sulh gayemiz
Asýl demokrasiyi kuracaðýz biz
Serbest, dürüst bir seçimle gelecek iktidara
Hükümeti devredeceðiz
Her þeyin üstünde millet iradesi
O iradeki maðlup eder herkesi
Tarihi bir görevle gelmiþti karþý karþýya
Fitneyi, fücuru temizlemek
Sarsýlan adaleti, emniyeti düzeltmek
Toplandý kurucu meclis
Ýlmin ýþýðýnda yapýldý anayasa
Referandumla sunuldu herkese
Türlü fesatlýklara raðmen
Millet EVET dedi
Yýkýcýlar ise
Kuvvetli þamar yedi
Dürüst bir þekilde yapýlmak için seçim
Kararlaþtýrýldý onbeþ ekim.
Ali Özden 25.07.1961/ Erzurum
|