Yavuz Sultan Selim, babası Sultan İkinci Bayezid ve kardeşleri ile taht mücadeleleri vererek tahta çıktığında, Osmanlı Devleti sıkıntılı bir dönem yaşıyordu. Bu bunalımlı dönemin en büyük sebebi Doğu`daki Şii-Safevi Devletiydi. Bu devletin ortadan kalkmasıyla huzur sağlanacak ve Türkistan yolu Osmanlılara açılacaktı.
Yavuz Sultan Selim`in en büyük amacı doğudaki bütün Türk İslam devletlerini tek bir devlet çatısı altında birleştirmekti. Yavuz Sultan Selim, 1514 yılı baharında ordusuyla birlikte İran seferine çıktı. Osmanlı kuvvetleri, Erzincan`dan Tebriz`e doğru yürüyüşüne devam etti.
Çaldıran`da 23 Ağustos 1514`te yapılan savaşta Osmanlı kuvvetleri büyük bir zafer kazanırken, Safeviler bozguna uğradılar. Şah, kaçarak hayatını zor kurtardı.
Yavuz yoluna devam ederek Tebriz`e girdi. Şehirdeki birçok sanatçı ve ilim adamı İstanbul`a gönderildi. Bu zafer sonucunda Şah İsmail eski prestijini kaybetti. Bu sayede Doğu Anadolu`da Osmanlılar için bir tehlike kalmamış oldu.
15 Eylül 1514`te de Tebriz`den Karabağ`a hareket eden Yavuz`un amacı, kışı orada geçirip, baharda İran`ı tümüyle almaktı. Ancak şartlar müsait olmadığı için Amasya`ya gidildi. Çaldıran Zaferi`nden sonra, Erzincan, Bayburt kesin olarak Osmanlı hakimiyetine geçti. Kemah kalesi alındı. 12 Haziran 1515`de
kazanılan Turnadağ zaferi ile Dulkadiroğlu
beyliğine son verildi. Diyarbakır, Mardin ve Bitlis Osmanlı hakimiyetine girdi. Böylece Anadolu`da Türk birliği sağlanmış oldu.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |