Brundtland Raporu - BM (Ortak Geleceğimiz)
Birleşmiş Milletler Örgütü 80’li yıllara gelindiğinde çevre ve ekonomik gelişme arasındaki artan çatışmaya uluslar arası bir yaklaşım sağlayabilmek için 1983 yılında Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonunun kurulmasına karar vermiştir. Komisyon, çalışmalarını 1987 yılında “Ortak Geleceğimiz” adlı eserde toplamıştır.
Komisyon başkanlığını yapan Gro Harlem Brundtland adıyla da anılan bu raporda temel vurgu, uluslar arası ekonomik ilişkilerde önemli anlayış değişikliklerinin gerekliliğidir. Bu değişikliklerin özünde dengeli ve sürekli kalkınma düşüncesi yatmaktadır. Buna göre kalkınmanın sürebilirliği ve kabul edilebilirliği çevrenin, ekonomik gelişmenin kaynağı ve sınırı olduğu düşüncesinin benimsenmesine bağladır.
Sürdürülebilir kalkınma, bugünün ihtiyaçları ve beklentilerini karşılarken gelecek nesillerin de yaşam koşullarını ve çevresel değerlerini dikkate alarak, bunun sağlanması için gerekli ekonomik, insani, çevresel ve teknolojik açıdan yapılması gerekenleri ortaya koymaktadır. Bu amaç doğrultusunda insan-doğa ve insan-insan arasındaki uyumun artırılabilmesi için gerçekleşmesi öngörülen şartlar şunlardır;
- Kararların alınmasında vatandaşların etkin kullanımını sağlayacak ekonomik sistem;
- Sürdürülebilir biçimde üretim fazlası ve teknik bilgi sağlayacak ekonomik sistem;
- Adaletsizlikten doğan sorunları giderici bir sosyal sistem;
- Gelişme için gerekli ekolojik tabanı korumaya saygı gösteren bir üretim sistemi;
- Yeni çözümler üretebilecek bir teknolojik sistem;
- Tüm bunları koordine edebilecek bir yönetim sistemi.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |