Türk Tarihi açısından çok önemli bir savaştır. Çünkü Anadolu`nun Türk hakimiyeti altında kalmasını kesinleştiren savaştır.
Selçuklu-Bizans ilişkileri dostça sürdürülmekle birlikte Bizans sınırlarında özellikle Eskişehir yörelerinde yoğun bir şekilde çoğalan Türkmen kitleleri, Denizli, Kırkağaç, Bergama ve Edremit`e değin Bizans memleketlerine akınlarda bulunmakta ve özellikle kaleleri tahrip etmekte idiler. Öte yandan Bizans İmparatoru Manuel, bu akınları durdurmak amacıyla,
Anadolu`ya yeni kuvvetler göndermekle birlikte düzenleyeceği bir sefer için de askeri hazırlıklara başladı. Onun bu hazırlılarını haber alan Kılıç Arslan, ona bir elçi heyeti göndererek "Daha önce yapılan barış antlaşmasının yenilenmesini"önerdi, fakat imparator, "Bizans`a yöneltilen Türkmen akınlarının durdurulması, Bizans`a sığınan Danişmendli emiri Zünnun ile şehzade Şahinşah`ın, daha önce yönetiminde bulunan memleketlerin Bizans`a bırakılması"şartıyla buna razı olacağını sultana bildirdi. Bu şartları kabule yanaşmayan sultan, atlı kuvvetler sevk edip Denizli yörelerine kadar olan Bizans topraklarını ağır bir şekilde tahrip akınlarına uğrattı. İmparator, Bizans kuvvetleri eşliğinde,
önce şehzade Şahinşah`ı daha sonra da Zünnun`u Anadolu`ya gönderme girişiminde bulundu ise de Kılıç Arslan`ın aldığı önlemler karşısında başarılı olamadı; Şahinşah ve Zünnun yeniden Bizans`a kaçmak zorunda bırakıldılar. Bunun üzerine sultanın ikinci barış önerisini de reddeden Manuel, içinde, Frank, Peçenek, Macar ve Sırp kuvvetlerinin de bulunduğu büyük bir orduyla 1176 yılı ilkbaharında, harekete geçerek Denizli yönünde ilerledi;fakat uçlarda bulunan kalabalık Türkmen kuvvetleri, Bizans ordusunu şiddetle yıpratmakta idiler. Kılıç Arslan, Bizans ordusunu, dar ve sarp Miryokefalon (Kumdanlı)vadisinde pusuya düşürerek yaptığı büyük meydan savaşında, Bizans`a ağır bir darbe indirmiş, böylece Malazgirt`ten sonra Bizans`a karşı ikinci kez büyük bir zafer kazanılmış oldu (Eylül 1176). Ağır bir yenilgiye uğrayan Manuel, Selçuklulara karşı inşa ettirdiği Eskişehir ve Uluborlu`nun doğusundaki Sublaion müstahkem mevkilerini kabul ettikten başka, Selçuklu devletine savaş tazminatı olarak 100 bin altın ödemek zorunda kalmıştır. Bu zafer sonucunda, güya Anadolu`ya yeniden hakim olmak isteyen Bizans`ın bütün çaba ve girişimleri sona erdirilerek artık bundan sonra Selçuklular karşısında savunmada kalması sağlanmış ve dolayısıyla üstünlük yeniden Türkiye Selçuklu Devletine geçmiştir. Zaferden sonra sultan Kılıç Arslan, başta Bağdat Abbasi halifesi olmak üzere, bütün İslam hükümdarlarına birer fetihname göndererek küffar Bizans`a karşı kazandığı büyük zaferi müjdelemiştir.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |