1-YATIRIMLAR
İlimizde hiçbir ciddi yatırım yoktur. Yıllar önce(1977-1978) döneminde kurulan süt ve yem fabrikaları zarar ediyor gerekçesi ile kapatılıp bilahare özelleştirildi. Çalışan personel ise işten çıkarılarak yerine asgari ücretle çalışan yeni personel alındı.
Her yıl çıkarılan istatistiklerde Tunceli vergi gelirlerinin,giderlerin %10`unu karşılayamadığı söylenmekte ve kağıt üzerinde ilde yapılan yatırımlar trilyonlarla ifade edilmektedir. Ülke genelinde denetim elemanlarınca yapılan denetim ve incelemelerde her ildeki mükelleflerin %1`i ile %3`ü incelenirken ilimizde %10-12 lerde seyretmektedir. Tunceli’de hiçbir fabrika ve işletme bulunmazken vergi ödeme konusunda büyük iller ile kıyaslanmaktadır. Buna rağmen 1994 gelirleri içinde tahakkuk ve tahsilatın birbirini karşılaması yönünden ilimiz Türkiye`de 5. olmuştur. 1995 yılı gelirleri için %95`lik bir oranla ülkede ilk üçe girmeye adaydır. Örneğin 1995 yılında 400 milyar civarındaki tahakkuklara karşı 372 milyar tahsilat yapılmıştır. Bu süre içinde Tunceli iline yapılan yatırımın toplamı 194 milyardır. İlimize yapılan 3 trilyon 454 milyar TL. genel harcamalar içinden sadece 194 milyarı yatırımlara harcanmış,personel ücreti olarak gözüken 2 trilyon 600 milyar liralık kısmın 2 trilyon 140 milyar lirası polis- asker vb. Güvenlik kuvvetleri mensuplarının maaş ve diğer sosyal giderlerine harcanmıştır. Geriye kalan 460 milyar ise Tunceli genelindeki tüm çalışmalara maaş ve diğer sosyal giderler olarak harcanmıştır.
1985-1995 yılları arasında Tunceli de(1992 yılında meydana gelen deprem dolayısıyla evleri yıkılanlara yapılan afet konutlarının dışında) hiçbir yatırım yapılmamıştır. Söz konusu yıllar arasında ile yatırım amacıyla gelen paranın büyük bir kısmı yine bu yıllar arasında karakol yapımına harcanmıştır. Yukarıda verilen bilgilerden de anlaşılacağı gibi ilinizde yapıldığı varsayılan yatırımların büyük bir kısmı yörenin kalkınmasına yönelik olmayıp, sayısı her geçen gün giderek artan güvenlik mensuplarına yöneliktir.
2-SAĞLIK SORUNU
İlimizde sağlık sorunu ile ilgili çalışmalar hiçbir zaman yeterli düzeye ulaşmamış olup, 1990 yılında itibaren tam bir handikap yaşanmaktadır. İlimizin sağlık sorunu 1954 yılında yapılan 60 yataklı devlet hasta hanesi ile çözülmeye çalışılmış, sonraki yıllarda ilin ihtiyacına cevap veremediği için 1993 yılında 40 yataklı ek hizmet binası yapılmıştır. Halen ilimizin sağlık sorunu bu 100 yataklı hastahane ile giderilmeye çalışılıyor. Hastanemizdeki teknik donanım ve malzeme yeterli olmadığı gibi ayrıca bu malzemeyi kullanacak, yeterli sayıda teknik personel de yoktur.
İlimizde ikinci devlet hastanesi il merkezine 35-40 km mesafede ve ulaşımı oldukça zor olan Nazimiye ilçesindedir. Söz konusu bu ikinci devlet hastanesinde hiç bir hizmet verilmemektedir. Yice Ovacık ilçemizde bulunan hastahane operasyonlarla katılan askeri birliklerce işgal edilerek askeri kışlaya çevrilmiştir. Tunceli Ovacık arası 65 km olmasına rağmen ulaşım 2,5 saatte yapılmaktadır. Doğum hastalarının öncelikle Tunceli’ye daha sonra Elazığ’a sevk edilmeleri 5-6 saat zaman almaktadır. Bu süreler güvenlik nedeniyle yolun açık olup olmadığına bakılmadan hesaplanmıştır. Güvenlik nedeniyle yol kapalıysa ulaşım yapılamamakta ve hastalar kaderleriyle baş başa bırakılmaktadır.
3-EĞİTİM SORUNU
İlimizin diğer sorunları gibi eğitim-öğretim ile ilgili sorunlar da acil olup çözüm beklemektedir. İlimizdeki mevcut ilkokul sayısı 314 olup bunların 284`ü kapalı sadece 30`unda eğitim-öğretim yapılmaktadır. Eğitimin temel taşı olan ilkokulların %90`ına yakın büyük bölümünün kapalı olması,okullardaki öğretmen açığı,sınıflardaki öğrenci sayısının fazlalığı ilk öğretimi durma noktasına getirmiştir.
İlimizde halen eğitim ve öğretim yapan 8 YİBO mevcuttur. Bu okullardaki sorunlar aşağıda çıkarılmıştır.
1-Öğrencilerin Psikolojik ve Ruh sağlığının bozulması
2-YİBO`lardaki yöneticilerin tamamı deneyimsiz ve yetersizdir.
3-Hiç bir YİBO`da doktor ve hemşire bulunmamaktadır.
4-Hiç bir sosyal ve sportif tesis bulunmamaktadır.
5-YİBO`ların besleme ile ilgili aciliyet arz eden önemli sorunları vardır.
6-YİBO`ardaki teknik personel yetersizdir.
1-Teknik malzeme,personel ve öğretmen açığı:
Bütün okullarımızdaki laboratuarlar teknik donanım bakımından yetersizdir. İlimizdeki orta öğretim kurumlarında matematik,edebiyat,yabancı dil, fen bilimleri başta olmak üzere çeşitli branşlarda 300 dolayında öğretmene ihtiyaç vardır. Teknik malzeme ve öğretmen yokluğundan dolayı sağlıklı bir şekilde eğitim-öğretim yapılamamaktadır. Ayrıca ilde görev yapan Öğretmenlerin %80`nine yakını stajyerdirler. Bu nedenle eğitim-öğretimde istenen seviyeye ulaşılamamaktadır.
2-Okulların Yetersizliği
1980 yılında kapatılan ve halen askeriyenin elinde bulunan Öğretmen Okulu ile 1995 yılı Eylül ayında İlimizdeki İmam-Hatip Lisesine askeriye tarafından el konulmuş olup okul öğrencileri ve personeli ile birlikte Konya iline nakledilmiştir.
İl ve İlçe merkezlerindeki mevcut eğitim-öğretim hizmeti veren okullar özellikle göçlerden sonra ihtiyaca kapasiteleriyle cevap verememekte bu nedenle bazı öğrenciler okuyamamaktadırlar. Ayrıca açık olması ve eğitim-öğretim vermesinde gerek güvenlik gerekse başka herhangi bir sakıncası olmayan merkeze bağlı bir çok ilkokul her nedense kapalı durumdadır.
YÜKSEK ÖĞRENİM
1-İlimizde bulunan Fırat Üniversitesi`ne bağlı M.Y.O`nun Elektrik,İnşaat ve Hayvan sağlığı olmak üzere üç bölümü bulunmaktadır. Ancak kadro ve alt yapı yokluğundan dolayı Okulda Eğitim ve Öğretim sağlıklı bir şekilde yapılamamaktadır.
2-Yüksek Okulun bir kısmı hala Askeri kışla olarak kullanılmaktadır.
3-Yüksek Okul bünyesinde öğrencilerin mesleki bilgilerini artıracak hiçbir atölye vs. uygulama alanı bulunmamakla beraber sosyal tesis binası yoktur.
4-Öğrenciler yurdu askerlerle birlikte paylaşmakta ve yurda askeri kimlik göstererek girmektedirler.
4-TARIM-HAYVANCILIK VE ORMANCILIK SORUNU
İlimizde yayla ve meraların göçer hayvan faaliyetlerin yasaklanması hayvancılığı yok olma noktasına getirmiştir.
1995-1996 yıllarında ilimize getirilen ithal hayvanların iklim şartlarına uyum sağlamayan cinslerden olması nedeniyle bir kısım hayvanlar ölmüş,bu durum yetiştiricileri mağdur etmiştir.
İlimizde hayvancığın geliştirilmesi amacıyla her yıl düzenlenen suni tohumlama turlarının çeşitli nedenlerden dolayı yapılmaması hayvan cinslerinin iyileştirilmesini engellemiş bu da yetiştiricileri büyük zarara sokmuştur.
İlimizde tavukçuluk ihtiyacını karşılayan Tarım İl Müdürlüğü bünyesindeki mevcut kümesin hiç bir gerekçe gösterilmeden kapatılması tavukçuğu yok etmiştir.
1993 yılından beri yalnız kavak fidanı yetiştirilip yöre halkına ağaç dikme alışkanlığı kazandırmanın dışında ormancılık alanında başkaca hiçbir faaliyet yoktur. İl ihtiyacı olan yakacak odun üretim her yıl amenajman planına göre yapılacak kesimler civar köylere ilan edilmekte ise de, köylerin büyük bir kısmının boşaltılmaları ve göç nedeni ile söz konusu amenajman planı uygulanamamaktadır. Bu nedenle ilin yakacak ihtiyacı çevre illerden temin edilmektedir. Yakacak parası bulunmayan ve zor geçinen fakir halk ise merkeze yakın ormanlardan usulsüz ve izinsiz olarak yakacak ihtiyacını karşılamaktadır. Halk orman envalinin nakli için gerekli izin kağıtlarını Orman İşletme Müdürlüğünden almak yerine kontrol noktalarındaki emniyet güçleri ve jandarma komutanlıklarınca kendilerine verilen geçersiz ve yasal olmayan izin belgeleri ile yapmaktadır.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |