Türk lehçelerinden biri. Özbekistan Cumhuriyeti`nin resmî dilidir. Eski Oğuzcanın Orta Asya kolu olan Özbekçe, şu tarihî aşamaları geçirmiştir:

1) Karahanlıca,
2) Harizmce,
3) Çağatayca,
4) Özbekçe.

Bazı dil bilginleri Çağataycanın bir devamı olan Özbekçeyi Karluk-Harizm Türkçesi grubundan sayarlar. Ali Şir Nevai ile klasik biçimini alan Çağatayca; Buhara (1866), Hive (1873) ve Hokant hanlığının (1876) Ruslar tarafından istilâ edilişinden sonra Türkistan`da yerli ağızların etkisiyle Sartça adıyla kullanılmaya başlandı. 1923`ten sonra Özbekistan`da özellikle kentlerde kullanılan Özbekçe, Çağataycanın yerini aldı. Özbek edebî dilinde, 1929-1930`da Lâtin harfleri, 1940-1941`de Rus (Kiril) harfleri benimsendi. Özbekçenin başlıca ağızları şunlardır:

1) Kıpçak Özbekçesi,
2) Kuzey Özbekçe,
3) Güney Özbekçe,
4) Türkmen Özbekçesi.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |