Yunan mitolojisinde Yunanlıların en büyük tanrısı, tanrıların tanrısı, Kronos ile Rea`nın oğlu, Hera`nın kardeşi ve kocasıdır. Zeus, gökle ilgili doğal güçlerin tümünü kişilendiren varlıktır. Işık, aydınlık, bulut, gök gürlemesi, şimşek ve yıldırım, Zeus`un egemenliği altındadır. Homeros, Zeus`a "tanrılar ve insanların babası" adını verir. Tanrıça Rea, Zeus`u doğurduğu zaman, çocuklarını ana karnından çıkar çıkmaz yutan kocası Kronos`tan kaçırmak için Girit`te bir mağaraya kapatır. Zeus`un yerine koca bir taşı beze sarıp Kronos`a verir; o da taşı yutar. Kronos, babası Uranos`u nasıl alt edip egemenliği elinden almışsa, Zeus da ikinci kuşak tanrılarını yener ve üçüncü kuşak, yani Olimpos tanrılarının egemenliğini kurar. Babası Kronos`a öbür kardeşlerini kusturur; sonra da Uranos`un yeraltına kapattığı devlerden gök gürültüsü, şimşek ve yıldırımı alır ve Olimpos tanrılarının egemenliğini kurmaya koyulur. Bunun için Titanlar ile savaşı göze alır; yüz kollu devlerden gördüğü yardımla bu savaşı kazanır. Evrendeki yetkileri paylaşır: Kendisi göğü ve yerle gökte krallığı alır, kardeşi Poseidon`a denizi, Hades`e de yeraltı ülkelerini verir. Zeus bundan sonra Titan soyundan gelen tanrıçalarla ve kendi kuşağından kardeşleriyle birleşip bir sürü tanrısal varlık üretmeye koyulur. Zeus, Troya Savaşı`nda büyük bir rol oynar. İda Dağı`nın doruğu olan Gargaros Doruğu`ndan savaşı yönetir. Onun buyruğuyla, talih kimi zaman Akhaların, kimi zaman Troyalıların yüzüne güler. Zeus, hakka dayanan insanca bir düzenin kurucusu sayılır.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |