Peygamber Muhammed`in Mekkeliler ile yaptığı savaş (627). Savaşa pek çok Arap kabilesi katıldığından hizipler savaşı anlamına "Ahzab Savaşı" da denir. Müslümanların Medine`den çıkardığı Beni Kaynuka ve Beni Nadir adlı Yahudi kabilelerinin Mekkelileri, Medine`yi almaya kışkırtmaları üzerine Beni Gatafan, Beni Süleym, Esed, Fezara ve sonradan katılan Eşca ve Mürre kabilelerine mensup 10.000 kişilik bir kuvvet, 31 Mart 627`de Medine`yi kuşattı. Bu büyük kuvvet karşısında Muhammed, İranlı Selmanı Farisî`nin tavsiyesiyle Medine`nin açık bulunan tarafına bir hendek kazdırarak Medine içinde savunmaya çekildi.

Medine`yi kuşatanlar hiç tanımadıkları bu yeni savaş biçimi karşısında bir şey yapamadılar. Ayrıca taktik bir hata yapmışlar, ürünün tarlada olmadığı bir zamanda Medine`yi kuşatmışlardı. Bir süre sonra gerek kendileri, gerekse hayvanları yiyecek sıkıntısı çekmeye başladılar. Çok usta bir taktisyen ve yönetici olan Muhammed`in onayıyla Medineli Müslümanlar, Mekkeliler ile Yahudi kabileler arasında ayrılık tohumları da ekince, kuşatanlar 10-15 gün sonra kendiliklerinden Medine önlerinden çekildiler.

Mekkelilerin kendilerine bağlı tüm kabilelerin ve Yahudilerin katılması ile çıkarabilecekleri en büyük kuvvetle yaptıkları bu Medine kuşatmasının başarısızlığa uğraması Mekke`nin prestiji için çok ağır, altından kalkılmaz bir darbe oldu. Artık Mekke bir kere daha Müslümanlara karşı bir saldırı hareketine girişemedi. Tersine bu savaşta kazandıkları başarı, Müslümanların ve Muhammed`in prestijini yükseltti. Bu savaştan sonra o zamana kadar savunmada olan Müslümanlar inisyatifi ele alarak Mekke`ye karşı saldırıya geçtiler.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |