Kabataş Lisesi’ni ve Yüksek Öğretmen Okulunun Türk Dili Edebiyatı Bölümü’nü bitiren Behçet Necatigil, Kars Lisesi, Çelikel Lisesi ile Kabataş Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1960’da başladığı İstanbul Eğitim Enstitüsü’ndeki öğretmenlik görevinden 1972’de emekliye ayrıldı. Yaptığı kitap çevirilerinin yanı sıra Türkçe’ye radyo oyunları da kazandıran Behçet Necatigil’in kendiside bu alanda ürün verdi. Ölümünden sonra ailesi tarafından Necatigil Şiir Ödülü kondu.
ŞİİRLERİNİN ÖZELLİKLERİ
İlk şiiri 1935’de Varlık Dergisi’nde yayımlanan Behçet Necatigil, günlük yaşamın her an karşılaşılabilen olaylarını yalın ve akıcı bir dille şiirleştirdi. Ev içi, çarşı, park, vb. yerlerdeki gözlemlerini içe dönük kişiliğinin duyarlılığıyla pekiştirerek kendine özgü bir şiir yolu açtı. Hemen bütün şiirlerinde söz konusu konuların ağır bastığı söylenebilir. Bu şiirlerin çıkış noktası, ozanın kendi yaşam deneyimleri ve birikimidir. İlk üç kitabındaki şiirler Garipçilerin söyleminden izler taşımasına karşın, özgün Necatigil şiirinin yapısını ortaya koyarlar. Necatigil’in şiiri,akılcı bir duyarlığın belirlediği, dolayısıyla yaşamı yargılayan bir söylemin oluşturduğu şiirdir. Kullanılan sözcükleri en aza indirgeyerek ve çağrışımlarla yükleyerek yazma onun şiir yönteminin temelini oluşturur.
BAŞLICA YAPITLARI
Kapalı Çarşı, (1945)
Çevre, (1951)
Evler, (1953)
Eski Toprak, (1956)
Dar Çağ, (1960)
Yaz Dönemi, (1963)
Divançe, (1965)
İki Başına Yürümek
Zebra, (1973)
Kareler Aklar, (1975)
Beyler, (1978)
Söyleriz, (1980)
BARBAROS MEYDANI
Biliyorum ,ayıp ve manasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Anasının sırtındaki
Yeldirmeden
Kız bir adım önde gider
Sezdirmeden.
Beşiktaş’ta Barbaros Meydanı
Sağı anıt,solu türbe
Ortası kare şeklinde
Parkıdır yoksulların
Bilhassa yaz ayları.
Fidanların ,mezarların önünde
Yontulu taşlar çepçevre
Yer yer banklar konulmuş
Meydana dolmuş millet
Sıra sıra oturmuş.
Ah genç kız kalbi,
Sıralara bakar elbet.
Meydanın ilersi deniz kıyısı
Karaya çekilmiş kayıklar,
İskele gazinosu yanda
Sulara dökülmüş ışıklar
Üsküdar şu karşısı...
En gürültülü şarkılar
Çalarken plakta
Onlar orda oturur
Denize bakarlar.
Avunmaya muhtaç bu gençlik
Ey kız anası ihtiyarlar
Ey denizlerden esen serinlik.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |