"1950 Kuşağı" yazarlarından olan Demir Özlü, 1980 yazında İsveç`e yerleşti. Öyküler, romanlar, günceler, anlatı ve denemeler yazdı. Uzunca bir süre yurda dönemedi. İlk gençlik yıllarının geçtiği, tutkuyla bağlandığı kentin, İstanbul`un özlemi yazdıklarında kendini hissettirdi. Demir Özlü, 9 Eylül 1935`te İstanbul Vefa`da doğdu. İlköğrenimini Simavi İlkokulu ve Ödemiş İlkokulu`nda, ortaöğrenimini Ödemiş Ortaokulu ve İstanbul Kabataş Lisesi`nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi`ni 1959 yılında bitirdi. Fransa`ya gitti. Fransa dönüşünde, İstanbul Hukuk Fakültesi`nde Hukuk Felsefesi ve Metotbilim Kürsüsü`nde asistanlık yaptı. Siyasal eylemleri nedeniyle işine son verildi.
1967`de, Tuzla Piyade Yedek Subay Okulu`ndan çavuş olarak çıkarılınca, askerliğini er olarak Muş`ta ve İstanbul`da yaptı. Askerden sonra avukatlık yaptı. 1979`da, eşinin ülkesi İsveç`e gitti. Stockholm`de yaşamını sürdürürken, Köln`de yayımlanan Demokrat Türkiye Gazetesi`nde 1983`te yayımlanan bir yazısıyla 12 Eylül döneminde kovuşturmaya uğradı. 1986`da, "yurda dön" çağrısına uymadığı için, Bakanlar Kurulu kararnamesiyle vatandaşlıktan çıkarıldı.
1988`de yurda dönmek için İçişleri Bakanlığı`na başvurdu. 13 Kasım 1989`da yurda döndü, yeniden vatandaşlık hakkını elde etti.
Eserleri arasında "Bunaltı", "Soluma", "Boğuntulu Sokaklar", "Öteki Günler Gibi Bir Gün", "Aşk ve Poster" gibi öyküler; "Bir Uzun Sonbahar", "Bir Küçük Burjuvanın Gençlik Yılları", "Bir Yaz Mevsimi Romansı", "Tatlı Bir Eylül", "İthaka`ya Yolculuk" gibi romanları olan yazarın "Bir Beyoğlu Düşü", "Berlin`de Sanrı" ve "Kanallar" gibi anlatı yazıları da var.
|  anasayfa   |  sayfa başı  |   geri  |